نکات کلیدی درباره ریویژن مقاله
ریویژن مقاله یکی از مراحل مهم در فرآیند نگارش و انتشار علمی است که در بهبود کیفیت و دقت مقالات نقش اساسی دارد. این مرحله شامل بازبینی و اصلاح محتوای مقاله بر اساس بازخورد داوران، ویرایش گرها یا نویسندگان همکار است. با انجام ریویژن، ایرادات محتوایی، ساختاری و زبانی مقاله شناسایی و برطرف می شوند و مقاله به سطح بالاتری از کیفیت دست می یابد. در این مقاله از سایت دارالترجمه فدرال، نکات کلیدی و توصیه های کاربردی برای انجام یک ریویژن موفق و اثر بخش بررسی می شود تا نویسندگان بتوانند با اطمینان بیشتری مقالات خود را به مجلات علمی ارسال و در فرآیند داوری موفق شوند.
ریویژن مقاله چیست؟
پس از ارسال مقاله، اگر کیفیت آن بسیار پایین باشد، مقاله رد خواهد شد و اگر کیفیت بسیار بالایی داشته باشد، پذیرفته می شود. اما اگر مقاله دارای ایرادات جزئی باشد به گونه ای که نه بتوان آن را رد کرد و نه تایید نمود، در این حالت مقاله برای بازبینی یا ریویژن فرستاده می شود. در این وضعیت، داوران ایرادات مقاله را در یک فایل مشخص کرده و برای شما ارسال می کنند. سپس شما باید بر اساس دستورالعمل های داوران، ایرادات را برطرف کرده و مقاله را مجدداً ارسال کنید. ریویژن (revision) مقاله به معنای بازبینی و ویرایش مجدد یک مقاله پس از دریافت بازخورد از داوران یا اساتید است. در فرایند ریویژن، نویسنده به دقت نکات و ایرادات مطرح شده را بررسی کرده و تغییرات لازم را اعمال می کند تا کیفیت مقاله بهبود یابد. ریویژن می تواند شامل اصلاحات ساختاری، محتوایی یا زبانی باشد و هدف آن ارتقاء سطح علمی و روانی مقاله است. این فرایند تا حد زیادی به پذیرش مقاله در مجلات معتبر یا تایید استادان کمک می‌کند، زیرا نشان دهنده دقت، حوصله و آمادگی نویسنده برای بهبود کار علمی است.
انواع ریویژن مقاله
ریویژن مقاله به دو نوع تقسیم می شود که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.
ریویژن جزئی یا مینور (Minor Revision)
در این حالت، داوران به برخی اشکالات جزئی اشاره می کنند و شما با رفع این موارد می توانید نسخه جدید مقاله خود را به ژورنال ارسال کنید. معمولاً در این نوع ریویژن، مقاله نیازی به داوری مجدد ندارد و ویراستار ژورنال پس از بررسی اصلاحات، تصمیم گیری می کند. اگر اصلاحات به درستی انجام شده باشد، مقاله پذیرفته می شود؛ در غیر این صورت برای انجام مجدد اصلاحات باز گردانده می شود. این نوع ریویژن نسبت به نوع دوم ساده تر است و نویسندگان می توانند به راحتی ایرادات مقاله خود را رفع کنند.
ریویژن کلی یا ماژور (Major Revision)
در این نوع ریویژن، داوران درخواست اصلاحات اساسی و عمیق تری دارند. ایرادات مطرح شده اغلب علمی و محتوایی هستند و پس از رفع آن ها، مقاله برای تأیید مجدد برای همان داوران فرستاده می شود. در صورت برآورده کردن نظرات داوران، مقاله مورد پذیرش قرار می گیرد. در این مرحله، اهمیت دارد که اصلاحات انجام شده را در متن مقاله مشخص کنید؛ مثلاً از قابلیت Track Changes در Word استفاده کرده یا تغییرات را هایلایت و بولد کنید. این کار نشان می دهد که شما به درخواست های داوران پاسخ داده اید و از ارسال مقاله به شکل اولیه جلوگیری می کند، چرا که در غیر این صورت ممکن است مقاله شما رد شود.
دلایل ریوایز خوردن مقاله
برای درک بهتر مفهوم ریوایز مقاله، ضروری است که دلایل این بازبینی ها را بدانیم تا در فرآیند ویرایش مقاله این نکات را مدنظر قرار دهیم. در زیر به برخی از این دلایل اشاره شده است:
• اشتباهات نگارشی و گرامری
• استفاده نادرست از اصطلاحات تخصصی
• رعایت نکردن فرمت صحیح مقاله
• طولانی بودن بیش از حد پاراگراف ها
• نداشتن مقدمه یا نتیجه گیری مناسب
• اشکال در ارجاع دهی
• ضعف در استدلال ها
• تکرار مکرر مطالب
• نبود شواهد کافی
نکته: گاهی داوران ممکن است به آزمایش ها و نتایج آن‌ها نیز ایراد بگیرند. در نتیجه، داوران اختیار کامل برای درخواست ریوایز دارند و شما باید یا ایرادات را برطرف کنید یا آن‌ها را متقاعد کنید که اشتباه می کنند. ممکن است مقاله شما رد شود.
تفاوت ریجکت مقاله با ریویژن
ریجکت مقاله یا همان رد شدن مقاله، به معنای عدم پذیرش آن از سوی مجله یا ژورنال علمی است. وقتی مقاله ای به یک ژورنال ارسال می شود، داوران و سردبیران مجله آن را از جنبه‌های مختلف مانند اصالت، کیفیت پژوهش، روش شناسی و همچنین انطباق با معیارهای مجله بررسی می کنند. اگر مقاله به دلایل علمی، نگارشی، یا عدم تطابق با حوزه مورد نظر ژورنال مناسب تشخیص داده نشود، مجله ممکن است آن را به طور کامل رد کند. در واقع این مشکل زمانی رخ می دهد که ایرادات مقاله با بازنگری و ریویژن قابل حل نیست و مقاله از اساس اشتباه است.
دلایل رایج ریجکت مقاله شامل موارد زیر است:
1. کیفیت پایین پژوهش: اگر پژوهش اصالت کافی نداشته یا روش ها به درستی استفاده نشده باشند.
2. عدم نوآوری یا کمبود محتوای جدید: اگر مقاله اطلاعات جدیدی ارائه نکند.
3. ضعف در ساختار و نگارش: اشکالات زبانی یا ساختاری مقاله ایراد داشته باشد.
4. عدم انطباق با موضوع ژورنال: اگر مقاله با اهداف و محدوده مجله همخوانی نداشته باشد.
5. نقد های داوران: داوران در مورد اعتبار و کیفیت علمی مقاله نظرات منفی داشته باشند.
بعد از ریجکت، معمولاً پژوهشگر می‌تواند با اعمال تغییرات پیشنهادی، مقاله را برای ژورنال دیگری ارسال کند یا دوباره برای همان ژورنال با بهبود مقاله تلاش کند.
نکات مهم ریویژن مقاله
در فرآیند ریویژن (بازبینی) مقاله، هدف اصلی بهبود کیفیت علمی، منطقی و ساختاری مقاله است. انجام درست و حرفه ای ریویژن مقاله، شانس چاپ آن در ژورنال‌های مختلف را افزایش می دهد، بنابراین ضروری است این کار به صورت تخصصی انجام شود. در ادامه به بررسی نکات مهم و کلیدی درباره ریویژن مقاله خواهیم پرداخت:
1. درک نظرات داوران: ابتدا تمام نظرات و پیشنهاد های داوران را با دقت بخوانید. هر نکته‌ای که مطرح کرده اند باید به درستی درک شود تا پاسخ مناسبی به آن داده شود.
2. پاسخ دهی دقیق و محترمانه: پاسخ به نظرات داوران باید دقیق، منطقی و با احترام باشد. حتی اگر با نظر داور مخالف هستید، بهتر است دلایل خود را با استناد به منابع علمی توضیح دهید.
3. اصلاحات در متن مقاله: تغییرات مورد نیاز داوران را در متن مقاله اعمال کنید. اصلاحات باید به گونه ای باشند که مشکل مشخص شده رفع شود و توضیحات اضافه یا تصحیح لازم در آن بخش آورده شود.
4. بررسی زبان و ساختار مقاله: اغلب داوران به زبان و ساختار مقاله نیز توجه می کنند. بهتر است اشکالات گرامری و نگارشی را اصلاح کنید و مطمئن شوید مقاله به خوبی سازمان دهی شده است.
5. استفاده از فرمت پاسخ به داوران: معمولاً در یک فایل جداگانه به نظرات داوران پاسخ داده می شود. بهتر است هر نظر را شماره گذاری کنید و در زیر هر کدام پاسخ دقیق خود را بنویسید و بگویید چه تغییری در متن اعمال کرده اید.
6. توجه به جزئیات و دقت در کار: دقت در اجرای اصلاحات و پاسخ دهی کامل به نظرات داوران باعث می شود مقاله شما حرفه ای‌تر و جامع تر به نظر برسد.
7. زمان بندی مناسب: معمولاً برای ارسال مقاله اصلاح شده، مهلتی تعیین می شود. بهتر است برنامه ریزی دقیقی داشته باشید تا در این مهلت بتوانید اصلاحات را به طور کامل انجام دهید.
در نهایت، فرآیند ریویژن مقاله فرصتی برای بهبود کیفیت کار علمی شماست و نشان دهنده تعهد به رشد و بهبود در مسیر پژوهشی است. برای ترجمه متون و مقالات خود می توانید به دارالترجمه های معتبر همچون دارالترجمه فدرال مراجعه کنید.
جمع بندی
ریویژن مقاله، مرحله ای مهم در فرایند پذیرش و انتشار مقالات علمی است. این فرایند زمانی آغاز می شود که داوران ژورنال ایرادات و نکاتی را برای بهبود مقاله پیشنهاد می دهند. نویسنده با بررسی این نکات و اصلاح مقاله براساس آن ها، تلاش می کند کیفیت علمی و ساختاری پژوهش خود را ارتقا دهد و رضایت داوران را جلب کند. ریویژن مقاله به دو دسته اصلی تقسیم می شود: بازنگری جزئی (مینور)، که شامل اصلاحات ساده تری است و معمولاً بدون داوری مجدد توسط ویراستار ارزیابی می شود، و بازنگری کلی (ماژور)، که نیازمند تغییرات اساسی بوده و دوباره توسط داوران بررسی می شود. رعایت نکات کلیدی در ریویژن، از جمله درک نظرات داوران، برجسته سازی اصلاحات و استفاده از ابزارهایی مانند Track Changes در نرم افزارهای ویرایشی، می تواند تأثیر به سزایی در تسهیل فرایند پذیرش مقاله داشته باشد.